HOÞÇA KAL DEME BANA Daðlarda kar diz boyu, Yüreðimde vedalaþma hasreti. Ayrýlýk, hüzün, üþüyen ellerim, yokluðun ve yokluðunun acýsý… Gidiyorum gurbet ellere; Hiç bilmediðim ellerin olmaya, ellere varmaya. Yürek bir o kadar kýrgýn sana, Bir o kadar da hüzünlü… Gökyüzü de toplamýþ benim gibi gözyaþlarýný, Mikail Hazretleri bir emir verse; gökyüzü aðlayacak. Sen; bana hadi yolun açýk olsun dersen, ben aðlayacaðým. Sus ne olur deme bana “hoþça kal” diye. Bir bilsen kýzgýn ve azgýn yaramý, Bir an bile durmaz boþalýr gözlerinden gözyaþlarýn. Sus “hoþça kal” deme bana biraz daha kalayým seninle. Sus n’olur. Sus hoþça kal deme bana. ---Maþuk Gültekin--- ---25.01.2014--- -Erzincan Otogarý-
Sosyal Medyada Paylaşın:
Maşuk Gültekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.