Gönlünün sarayýnda, sarpa sarýnca iþler
Kirpikleri sularsýn, içinden çýkamazsýn
Dilinde tavan yapar, feleðe serzeniþler
Gök kubbeye dolarsýn, içinden çýkamazsýn
Tuzu biberi dersin, bahtýnýn cilvesine
Baðlarsýn umutlarý, kahvenin telvesine
Ruhun demir atýnca, gariplik zirvesine
Üzülürsün, aðlarsýn, içinden çýkamazsýn
Aþýnca gam kotasý, pes eder sabýr küpün
Patlarsýn deli gibi, zevale erer sükûn
Yumruðunu sýkarsýn, diþlerini topyekûn
La havleyle bilersin, içinden çýkamazsýn
Erciyes gýpta eder siyah kalmaz saçýnda
Fark etmez gecelerin, ikisinde üçünde
Ellerin sele döner, çaresizlik içinde
Haktan ecel dilersin, içinden çýkamazsýn
Kanadý kýrýk kuþsun, kýþa kafa tutarsýn
Gurbetin gam yükünü, kadehlerde tartarsýn
Acemi sakilerle, kelama renk katarsýn
Acý acý gülersin, içinden çýkamazsýn
Mumyalanmýþ hayali, yüreðinde yaþarsa
Akla ziyan halleri, gözlerinden taþarsa
Vefasýz yar diyerek, hafýzanda ne varsa
Nevrin döner, silersin, içinden çýkamazsýn
Yýllarýn yola mahcup, gözlerin gam rengidir
Düþlerin kesiþimi, komalarýn dengidir
Derdinin tek ilacý, haraminin kendidir
Çare diye melersin, içinden çýkamazsýn
Hayallere dalarsýn, düþünürsün derinden
Anlayanýn çýkmaz hiç, yüreðinin korundan
Ferhat’a nispet eder, ciðeri bin yerinden
Acýmadan delersin, içinden çýkamazsýn
Can verirsin can diye, yoluna dolanýrken
Ellerine kar yaðar, vuslatý dilenirken
Hüzünlerin demlenir, gözlerin bulanýrken
Baharýnda solarsýn, içinden çýkamazsýn
Oturursun dört büklüm, vakit akþam olunca
Hüzünlerin gölgesi cemaline dalýnca
Yýldýzlar tanýk olur, yürek dile gelince
Uykularý bölersin, içinden çýkamazsýn
Delibal’ým güç yetmez, sürmelinin tuþuna
Canhýraþ çileleri, nokta koymaz iþine
Sað eli yumruk yapýp, indirirken döþüne
Kaderinden yýlarsýn, içinden çýkamazsýn
Celil ÇINKIR - DELÝBAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.