bütün nehirler kaðýtlara dökülür çetin bi coþkuyla okul kitaplarý külliyen yalan
kaldýrýp baþýmýzý ak pak yýldýzlara baktýk yasladýk sýrtýmýzý turuncu þafaklarda mor daðlara gözümüzde büyüdü güneþ ilendik insan olmaktan
daldan yaprak dökülürkenki acýmak gökten kuþ vurulurkenki acýmak insan mezara konulurkenki acýmak akþamaltý narçiçeði sözyaþý deliþmen toprak sorsam kim anlatýr gidengelmez daðlarýný vaylarýný kimin cýrnaðýna bulaþmýþtýr kanýn kokusu
ince ince ve görmezden gelinen aykýrý duvar yazýlarlý günlerde büyüdü çocukluðum sað kalýp soldan ekmek kavgasýna kuþanmanýn sindirilemeyen teselisine sýðýnarak yaþamaya terkedilmiþ insanlar vardý baretsiz ve canyeleksiz çiçekten ve kanattan daha çabuk açýyordu namlular çünkü demle besleniyordu çelik ve kalabalýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
kibritçikızınkibriti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.