Bu dünyaya sevileyim diye gelmedim, biliyorum. Güven duygusu kaderimin yanýndan bile geçmiycek üstelik. Çok baþka insaným ben kimsenin farkýnda olmadýðý. Kalabalýðý içindeki sýrlardan ibaret olan bi adam olarakta ölücek birisiyim. Hep acý çekmeye mahkumum hemde dört yanýmdan. Öyle ki çakmaðým bile tek seferde yanmýyor benim Bigün içinde kavrulacaðým ateþ bile hoþlanmýyor benden Hep boyumun uzunluðundan bahsederler, ki bilirim daha çok yaralanmam içindir. Ben ruhu ölü biriyim benim sadece acýlarým ölümsüz. Ben herþeyle ters düþen aksi bi tipim öpüþürken bile dudaklarým soður. Ýki yüzlüyümdür ne zaman gülse bi yüzüm diðeri aðlar Ne zaman aðlasa bi yüzüm gülünç ama diðeri yine aðlar. Neyse gülelim kalabalýk dostlarým, gülelim iyi duygularým, gülelim gülüþü güzel kaderim. Gülelim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Bakir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.