Ölüm ne çare...

kalp hapis olsa da umut ne çare
bahtýn bir oyunu zamansýz yare...

karalar baðlamýþ var iken gülmek
ben nerden bileyim suç imiþ sevmek...

sanki elimde de yüreðin emri
nasýl diyeyim dur gözleri mavi...

esir olmuþ gönül geçmiyor sözü
hasretle yanýyor sönmüyor közü...

kim istemez doðsun ufukta güneþ
olmasý mucize kaderim kalleþ...

sevilmeyen kulum demek ki öyle
yine de severim ölüm ne çare...

(Berlin,20.08.2015)

Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın: