Bunca zaman geçti, halen durmak bilmiyor yaþadýðým anlarda yüzüm gülmedi kocaman dünyada yalnýz kalaným, bazan aðlarým bazan gülerim. Çektiðim çileyi yaradana derim özlediðim mutluluðu yaþamaz oldum. gül olan benzim durmadan sarardý, gözlerim görmez oldu kendi kendime söz vermiþtim yaþamak buysa yaþmak istemiyorum nazlý yarimden bile haber alamýyorum. gökyüzünden yýldýzlar yere akýyor sevdeðim bedenim garip kalýyor. nefesim çýkmaz oldu duyan dostlarým yoktur
Sosyal Medyada Paylaşın:
KANGALLIMUSTAFA-2 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.