BAYRAK MAHZUN
Toz duman ülkem içim kan aðlar.
Gelinler kýzlar hep kara baðlar.
Þehit kanlarý durmadan çaðlar.
Kýrýk yürekler,al bayrak mahzun,
Dere kurudu sularý akmýyor.
Gece kuþlarý artýk çýkmýyor.
Yaralý ceylan korkmuþ kaçýyor.
Kýrýk yürekler,al bayrak mahzun,
Tarlada ekin kurumuþ kalmýþ.
Ev karýncaya mekân olmuþ.
Dede beri gel sana ne olmuþ.
Kýrýk yürekler,al bayrak mahzun,
Dünya yýkýlsa bayraðým durur.
Düþmana korku,dosta haz verir.
Kalkar þehidim bir daha ölür.
Kýrýk yürekler, al bayrak mahzun,
Son kale asla düþmez korkmayýn
Gönlerden bayrak yere hiç inmez.
Mehmetçik ölür geriye dönmez
Kýrýk yürekler, al bayrak mahzun,
Bir caným vardýr onu veririm.
Rüyamda bile bayrak görürüm.
Sürünsem bile yerden alýrým.
Kýrýk yürekler, al bayrak mahzun,
Kahraman VARDI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.