KISSADAN HİSSE
KISSADAN HÝSSE
Bir sabah bahçeme girdiðimde
Yeþermiþ bir ot gördüm erik aðacýnýn dibinde
Öyle mazlum, öyle mahsun görünüyordu
Ýncecik gövdesiyle ayakta zor duruyordu
Öyle zavallýydý ki korunmaya muhtaçtý
Bizim erik þefkatla kucak açtý.
Haftalar aylar geçiyordu aradan
Bizim ot hýzla geliþiyordu durmadan
Zümrüt yeþiliyle göz kamaþtýrýyordu
Bütün aðaçlar hayranlýkla bakýyordu.
Bahçede güzelleþme yarýþýdýr baþladý
Erik narý, nar ayvayý, ayva kayýsýyý kýskandý
Bu iþ böyle sürüp gidiyordu
Þeytan otu sinsi sinsi gülüyordu
Dostlar arasýnda barýþ huzur kayboldu
Kötü ot tüm bahçeyi doldurdu.
Önce çimenler sonra çiçekler soldu
Zamanla aðaçlar meyve vermez oldu.
Þeytan otu kökleri gövdeleri sarmýþtý
Zavallý aðaçlarým kurumaya baþlamýþtý
Sinsi düþman bahçede hakimiyetini kurdu
Önce eriði sonra diðerlerini kuruttu.
Ýþte böyle dostlar benden nasihat size
Ýzin vermeyin kötü otlarýn bahçenizde yeþermesine.
DAVUT TUNÇBÝLEK/ELMADAÐ
Sosyal Medyada Paylaşın:
davut tunçbilek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.