yalnizlikti adi..sadece tortusu kaldi

yokluðunun tortusu bedellendi hayatima
sustum uzunca bir süre. . aðladým karanlik kuytularda
gecenin sessiz vakitleri vardi
öyle ki kelimer bile öldü yalniz ruhlarin feryatlarinda!
günler haftalarin aylarsa yýllarýn cebinde eskidi..
nice sahipsiz mezarlar gömüldü sol göðüs kafesi altindaki o çorak topraða. .
sen yoksun ya...
gecelere gebe biraktim umutlari
gözyaþlarim...gözyaþlarim yosun tadinda..
kandan bile daha kýzýl nehirler misali saclarimda meltem ruzgarlarinin yorgunluklari var aslinda..
yüzümde cizilen o masum tebessumler yok artik..
kayboldum beni býraktýðýn bu cehennem çukuru misali hiçligin ortasinda!
Sosyal Medyada Paylaşın: