YAYLA YOLCULUĞU
YAYLAYA YOLCULUK
Yarý dalgýn bir halde çýktým yayla yoluna
Maziye özlemlerim taktý beni koluna
Ham ayaklar tedirgin yolda tozdan dumandan
Cýgara içtiðim taþ görünüyor uzaktan
Üstü yosun kaplamýþ, erimiþ yavaþ yavaþ
Belli ki aðýr gelmiþ, yar için döktüðüm yaþ
Ýlerdeki baðlarda baykuþlar ötüþüyor
Elli yýllýk asmalar artýk can çekiþiyor
Her faninin dünyada bir sonu varmýþ demek
Yazýk olmuþ dedemin verdiði bunca emek
Sakarya gazisiydi, kýtlýktan çok çekmiþti
Sakýn bu topraklara sahip çýkýn demiþti
Yanýklar çeþmesinde soluðu alýyorum
Yanýna baðdaþ kurup kýrk yýlý soluyorum
Kurbaða pisliðiyle dolmuþ oluðun içi
Yanýnda ne kuzu var, nede inatçý keçi
Onu öksüz koymuþtu,caným dediði eller
Ne suyunu içen var, ne terin silen dilber
Baþýnda ki çýnarýn biraz derdin dinledim
Çatlamýþ kabuðunda soðan zarý görmedim
Çobanda kalmamýþtý, soðan ekmek yiyecek
Kaç yorgun yaslanacak, kime dostum diyecek
Met yaptýðýmýz aðaç çoktan odun olmuþtu
Çelik oynanan yazý dikenlerle dolmuþtu
Virajý çevrilince kuþlarda havalandý
Bu hasret hastasýný cellât geliyor sandý
Kapladý ciðerimi adý bilinmez sancý
Ben sýlaya yanýðým, sýla bana yabancý
Son molayý verdiðim, meçhul þehit türbesi
Kimseler bilmiyordu, adý þaný rütbesi
Duamý ederken hafif kaldýrdým baþý
Dünya fani diyordu baþýmda duran taþý
Mýknatýs gibi beni çekerken þehit kaný
Zor bela yana yalpa, aþtým virane haný
Yayla duruyor dendi, köylüye sorduðunda
Hayallerde yýkýldý, yerine vardýðýnda
Ýçim kendinden geçip, mazilere dalmýþtý
Seksen evden sadece üç tanesi kalmýþtý
Biri bizim ev idi, tamamýyla göçmüþtü
Ebemin un eleði, alt bahçeye uçmuþtu
Açlýktan ölüyordu, yemek yenilen sofra
Yarý öksüz duruyor, keþ döktüðümüz tahta
Çay içmek o zamanlar, muhabbete bir süstü
Ýsli emaye demlik, ne kadarda lüküsdü
O küllü ocaðýnýn, çoktur doyurduðu aç
Dile gelip konuþsa, yarý çürüyen aðaç
Uzak yoldan gelmiþim, dizde kesik dermaným
Geçmiþe fala çýkmýþ aðaç kokan ayraným
Nerde bazlamayla yað, nerde küllenmiþ sacým
Çantamda topkek dolu, ben hala neden açým
Ey Karaçam, merhamet, yap dalýndan bir kaval
Karakoyun misali canýmý yavaþca al
Ömür dediðimiz þey, çok kýymetliymiþ heyhat
Aptal alýþveriþi, sen kazandýn ey hayat
Ahmet Çiftci (çiftci baba)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.