Henüz... Bir fideydim Garip ve sefildim Kimsesiz gibi büyüdüm Sendeledim, zedelendim, sükût ettim Annem ve babama bir þey söyleyemezdim Dert ve çileleri içinde, hayat mücadelesi derdinde gariplerdi Elbette garip ve yetim deðildim, fakat meþgaleler içinde ihmal edilendim Rabbime hamt olsun ki annem ve babam bildikleri ölçüde sahiplendi ve büyüttü Ne hikmetse ben her lahzada garipliði ruhumda hissediyor ve boyun büküyordum Baþkalarýnda gördüklerime imrenmemek için yüzümü çeviriyor, oradan uzaklaþýyordum Ne annemi ve ne de babamý töhmet altýnda býrakmak istemiyordum, onlarýn bilinçaltýnda olanlarla yetinmeye rýza gösteriyordum ( Rabbimden rahmet niyaz ediyorum)
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.