Hep yalnız yürüdüm

Ýlk günde baþladý tek baþýnalýk
Hep yalnýz yürüdüm ben hayatýmda
Cehalete olan bu aþinalýk
Hep yalnýz yürüdüm ben hayatýmda

Her kelime kurþun gibi vururdu
Hýrsýmdan inancým beni korurdu
Ya yokluk ya öfke yarim olurdu
Hep yalnýz yürüdüm ben hayatýmda

Koca evren sýðdý ben sýðamadým
Yaðmur gibi doldum da yaðamadým
Gece gibi ömrüm gün doðamadým
Hep yalnýz yürüdüm ben hayatýmda

Güzlerim var benim güzel baðlarda
Feryadým duyulur solgun çýðlarda
Yankýlanýr sesim ýssýz daðlarda
Hep yalnýz yürüdüm ben hayatýmda

Ne elimden tuttu caným kardeþim
Ne yanýmda durdu evlat güneþim
Hiç arka çýkmadý çok arkadaþým
Hep yalnýz yürüdüm ben hayatýmda

Anlatmak mý bilmem yoksa susmak mý?
Bu söylem yaraya parmak basmak mý?
Acep öfke yiyip nefret kusmak mý?
Hep yalnýz yürüdüm ben hayatýmda

Kanýyor bu yürek savaþý bitmez
Dünyayý verseler artýk yetmez
Heder olmuþ ömrüm acýlar gitmez
Hep yalnýz yürüdüm ben hayatýmda

Her uzanan dost el çekildi geri
Vaz geçtiklerimin yokmuþ deðeri
Siz boþ verin. Uður taþýr semeri
Hep yalnýz yürüdüm ben hayatýmda
18-08-2015
Sosyal Medyada Paylaşın: