KAÇTIM

Hep kaçtým, yazmaktan.
Hayal etmek,umut etmekten.
Mýsralarýmdan kaçtým ben,aylarca.
Kelimelerim aðýr,duygularým yoðundu.

Ve ben hep kaçtým.
Yazarsam,aðlarým.
Aðlarsam,kaybederim diye.
Kelimelerim aðýr,duygularým yoðundu.

Hep baþka çareler aradým durdum.
Sustum,sustum,sustum...
Kelimelerim aðýr,duygularým yoðundu.

Ve ben hep kaçtým.
Ýçimde ki þairi yok edip,
Hep yazmaktan kaçtým.
Kaçtým,kaçtým,kaçtým...

Ben hep kaçtým.
Önce içimde ki þairden.
Sonra kendimden.
En sonda senden.

Sahi þairler de zaten mýsralarýnda ki adama ulaþtýklarýnda,
Þiirlerden vazgeçermiþ.
Önce vazgeçtim.
Sonra kaybettim.
En sonda yine þiirlere sýðýndým.

-Büþra ÖZEREN
Sosyal Medyada Paylaşın: