An gelir saatler susar

An gelir saatler susar
Zaman saðýrlaþýr kendi içinde
Teselli olmaz hiç bir þey
Seven sevenden gidince

Ey mor suratlý engin daðlarýn asi ceylaný
Ruhum yaralý
Sesim suskun
Yüreðim saðýr
Yokluðun bana vebal bana kahýr
Sensizliðin aðýr yükünü þimdi bende kaç vakit alýr
Her gece gýrtlaðýmda inen þu zýkkým
Beni daha kaç teselli ile yanýltýr
Uyuþuk aklým dirilince olmayýþýna nasýl dayanýr

Ey geceme nur gibi dalan parlak yýldýz
Ben bana keder ben bana arsýz
Gönlüm amasýz
Hislerim cansýz
Bedenim ruhsuz
Sensizliðin hüznü üzerime kara kâbüslar gibi çöküyor
Ve her gece
Bende ölen sevdalý çocuðu kara bulutlar yutuyor
Dilim tutturup hicranlý þarkýlar söylüyor
Söylemek güzelde,
Dilde çýkan hüzam sözler daima canýmý yontuyor

Ey ruhumu okþayan meltem kokulu rüzgar
Sensiz nasýl geçecek mevsimler koca yýllar
Yada ölünce ben
Kýrýk ruhumu hangi musala paklar
Ah bi duysaydýn gecelerime dalan seni
Taþ olsaydýn dayanmaz eritmedin seni
Cebur misali kendince yakardýn seni

Ey dilime dolanan o mübarek duam
Beni hicrana saran duygularýma ne zaman biter kavgam
Kevgire dönen kalbimde ölüm marþý edasýnda
Daha sayfaya kaç hüzam sözlü þiir damlar
Okuyan kaç yaralý yüreði ben gibi yakar

Mehmet Kýlýçel
Sosyal Medyada Paylaşın: