mimoza

(1)


içimin derinliklerinden gelen
hadi birlikte ölelim bu þiire
bulutlarýn içinden seslenip
suyun saflýðýný konuþalým
bir gök aralýðý býrakalým sancýlarýmýza
dudaklarýmýzda kývýlcýmlar çaksýn güneþ
sen gölgeni öp
ben gölgemi öpeyim
çok korkarsak birbirimizi


aklýmýz kalýnlaþýrsa
kadere kükreyelim
yok olsun o mutsuz çizgi
ve aðýrlýðý acýnýn
ömrün kýrgýnlýðý gül
parmaklarýmýz kenetlensin
biz büyüdük
tenimiz bela
tinimiz çýrýlçýplak
nasýl çiçekleniriz bunu uçurumlara soralým
anladýðýmýzda þarkýlar gibi koþarýz
susarýz sonra aþka doðru


(2)



zehirlendiðimiz günler saðlýðý bozuk hüzünler
tenine dokunduðumuz tanýklar çok uzaðýnda intiharýmýzýn
geceden kaçan bir þafak vakti
aþk ol aþk ol aþk ol bana
yahut ümitten sancýlanýrken fýrtýnam
þaþýrt beni
çok renkli þaþýrt
mavime yeni bir ton bul mesela
çocuk meraký dolsun gözlerim
gösüm kýmýldanýþlara kalksýn
tutuþsun kýrmýzýnýn koynu
*alla beni pulla beni, çok desenli
nasýrlaþmýþ inadým törpülesin yanlýzlýklarýmý
aynalardan geçir toz olayým
Venüs de uyuyayým
plüton da uyanayým
dudaklarýnýn kývrýmýna ineyim
öp diye



(3)



bulutlarýn çoðalmasýdýr tutkularým
yaðmuru çýldýrtmaya hazýr
meydan okumaya aðulara
sonrasý düþ tarlasý
sonrasý sýrdaþ bir nefes
sevgili toprak kokusu
ýþýðýn kitabeler yazdýðý bu nehir
adýný dev puntalarla kazýmalý kalbine
sana bakmanýn inceliðini yaþamalý
deli bir mucizenin geliþini diz çöküp gözlerine anlatmalý

içindeki beni bana hiç verme
vermem seni







Sosyal Medyada Paylaşın: