ölsem ne gam
usulca kaybolurken gölgem
savuramam ýslýðýmý
bu kenti yýkarken sen
yol sancýlarýyla
bir kadýn özlemini gömüyor
býçaktýr gül aðzýnda
yüzüne sürdüðü ateþ
dokunsam kül
menzili kahýr
tutunduðum bulut
içimin uçurumlarý
bir ses düþer
sýzlar kent kýrýklarým
çarparken ellerime
yol yorgunuyum...
04/03/2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.