Bahçelerdeyim ben
Açýk duran pencere görüyorum
Gözümün önünde
Bir kýr evinde
Rüzgar esiyor
Güneþ tam tepede
Gölgeler küçük
Vakit öðle Aðustos
Güneþle toprak evleniyor
Baþýboþ adam gibi ihtiyar toprak
Ýkinci baharýný yaþýyor
Bakýyor etrafýna kýsýk gözlerle
Gözleri silah! Çakmak çakmak
Dün akþam mehtabýn kucaðýnda
Þehrin üstünde
Kýrlarda, baðlarda, bahçelerde
Yamaçlarýn dönemeçlerinde
Kuytu bir serinliklerde
Girmiþtin ay’ýn koynuna
Sonra çýkmýþtýn sabah!
Ededi bir gün ýþýðýna..
Ýnan farkýmýz yok
Birbirimizden
Sen gökyüzüsün mavi
Ben buðday toprakta
Üstümüzden geçiyor
Her sabah
Kuþ sürüleri
Ýçimizden beyaz çocuk
Bahçelerde çamaþýrlar asýlý
Aðaçlar arasý iplerde
Çocuklar yalýn ayak
Kum toz toprak içinde
Topraðýn çýraðý olmuþ
Yanýk tenleri
Koþ! Allah! Koþ!
Yürekleri aðaç gölgelerinde
Ýçinden fýrlýyacak
Basma perdeler
Tahta panjurlarlu pencereler
Rüzgarlar vurdukça gelip gittikçe
Bir açýlýp bir kapanýyor
Bahçe evinde loþ gölge
Ýçimde akþam oluyor
Gözlerim kapanýyor
Dalgýn hayaller arasýnda
Gözkapaklarýmda bir aðýrlýk
Uyku kardeþ geliyor
Kapanýyor gözlerim..
Ýyi geceler..
Uyandýðýmda sadece bir hikaye!!
Günaydýnlar..
Nurten Ak Aygen
13.08.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.