MEHTAP KISKANDI BİZİ
Senin gözlerinde doðdu güneþ bu sabah
Çið damlalarýný okþadýk gül yapraklarýnda
Sessizce dolaþtýk þehri parmak uçlarýmýzda
Ürkek ürkek boþ sokaklarda kimse duymadý
Ýkimizde çakýr keyftik gecenin karanlýðýnda
Sahildeki bank’ta sabahladýk yanýmdaymýþcasýna
Dalgalrla dalga geçtik lafladýk martýlarla
Kolumu attým boþlukta olmayan omzuna
Farketmedi yakamozlar sarýldým sen diye karanlýða
Yine diz çöktüm önünde þiir ler okudum sana
Kendimi bile inandýrmýþtýmda yanýmda olduðuna
Ah o kadýn varya o kadýn ay yüzlü yosma
Mehtap doðmasaydý üstümüze o kýskanç haspa
Farketmeyecektim asla yanlýzlýðýmý karanlýkta
Kýzmayacaktým denize baðýrmayacaktým avazým çýktýðýnca
O gitmedi terketmedi bakýn iþte sol yanýmda
Sorarsýnýz güneþe birazdan onun gözlerinde doðunca
Gidin bakýn parmak izleri var çið damlalarýn’da
Uyumazmýydým sabahlarmýydým o olmasaydý yanýmda
Þahit deðilmisiniz önünde diz çöküp þiirler okuduðuma
Neden inanýyorsunuz mehtap denen o haspa kadýna
N,H,R. ]
Sosyal Medyada Paylaşın:
nihat halis refik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.