Bir boþlukta yüzmek gibiydi hayal kurmak, Uçsuz bucaksýz mavilerin, Yeþiline doyduðu bir anda Hayal ettiðin kadar kalmaktý Düþlerin de yaþamak...
Sonra mý ? Ne yaþadýðýn hayal kalýyor ne de içinde umut ... Bir burukluk yaþýyorsun sol yanýnda, Tarifi imkansýz ve de dinmeyen acýlarla ... Oysa neler deðildi ki hayallerimiz , Yaþamak isteyip yaþayamadýklarýmýz , Yaþamak isteyip düþlediklerimiz , Yaþamak isteyip hayaline daldýklarýmýz ...
Arkasýna bakmadan gitti umut ve umutlarýmýz , Gökyüzünün boþluðuna deðil , Kaybolan düþlerimizle hayallerimiz de yok oldu , Zihinlerimizden , Beyinlerimizden ... Bize de sol yanýmýzda acýlar býrakarak ...
Þiir Yürekli 15.08.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
veysel akman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.