sen,
kendiliðinden süzülen
gözyaþýmýn masumluðunda,
sevdamýn kucaðýnda
gönlümü uyuttuðum
sen, 22.22 duasýnda
hatýrlanma ümidimin
zayýf olasýlýðý
her bakýþýna
ayrý bir kadeh kýrdýðým,
bir araba dolusu
çocuk gülüþü misali
kýskývrak sarmalandýðým
oysa
bir o kadar yýllanmýþ...
sen, günüm kadar mavi
yarýnýmca pembe
þu anin gerçekliðinde
parça parça
ve yopyekün
kaderimi aðlatan
suskunluðun ýsrarýnda
ölüm kadar kesin
nefesin kadar yakýn
ve
bir o kadar uzakta
çayýmýn buharýna
dumanýmýn boþluðuna
düþlerimin yýrtýðýna
adýný üflediðim gazel...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.