Kahve Gözlüm

Ne Zaman Aklýma Gelsen
Ne zaman aklýma gelirsen sen
Karanlýk gecelerime yýldýzlar doluþuyor
Kahverengi gözlerin düþüyor yýldýzlý gecelerime
Kahverengi gözlerinden
Kahveler yapýyorum kendime
Fallar bakýyorum kendi kendime
Unutuyorum günün,haftanýn,
Hatta yýllarýn tüm yorgunluðunu,
Sanki sen yýlzýlarý seyrettiðim gökyüzüsün
Ýçim huzurla doluyor
Gözlerin gözlerime düþünce
Kýyý ile konuþan dalgalarý düþünüyorum
Denizin o parlak çakýl taþlarýný,
Denizin mavi rengini,
Seni bana getiren meltem rüzgarlarýný düþünüyorum.
Sanki sen bir denizssin
Gülümsüyorum
Gülümsüyorsun.
Düþünce gözlerime sen
Konuþuyorum saatlerce seninle
Sen düþünce düþlerime
Zamanýn,hayatýn seninle çok daha güzel aktýðýný düþünüyorum, seni düþünürken. Gözlerin geceme düþüyor bu sefer sen önce gülümsüyorsun, sonrada ben gülümsüyorum kahve gözlerindeki hüzün kayboluyor,
kahve gözlerin bir baþka güzel oluyor.
Hayat seninle çok daha güzel.
Öyle çok nedeni yok tuhaf ama böyle…
Feridun Erdoðan.
Sosyal Medyada Paylaşın: