biline ki bu geceyi de yine ilikledim gözlerime...
bulut arkasý ay doðmuþ iltica yüreðime kime ne hatta seviþmelerimizin üzerine güneþ doðmadýðý sürece de bana ne...
Hatýrla ey peri o mesut geceyi diyemeyeceðim çünkü o gece sadece ben ve bir de bendeki sen vardý düþümde
ama sürekli kumsalda gördüðümüz yaþlý adamý hatýrlarsýn hani piposunda tütün yerine deniz olan ihtiyarý her tüttürüþünde nasýl da dalgalanýrdý kumsallar ve sürekli suya taþ atarak oluþan halkalardan falýmýza bakardý bakmasýna bakardý ama hiç bir þey söylemezdi donuk mavi gözleriyle gülümseyip her seferinde iki damla yaþ dökerdi
biline ki yokluðunu üzerime giydiðim günden beri o ihtiyarý aradým kumsallar boyu ne duyan var ne de gören kim bilir belki de hiç yoktu denizlerim gibi
hatta sana kurulmuþ gecelerimin mesaisi düþlerimden birinde de “Eidothea” yý misafir ettim gizlice düþünsene o bile tanýmýyor ve diyor ki “aslýnda sizin denizleriniz o ihtiyarýn gözlerinden süzülen iki damla yaþtýr”
aklým bir o kadar karýþýk bedenim uyuþuyor bu acý fazla gerçek
bir bilsen ne çok bulut biriktirdim gözlerimin arkasýnda saðanaklar dolusu kanadým yokluðunda
anladým ki bu aþk düþlerimde nöbette
düþlerim ise gecenin çýplaklýðýna müebbet ve bir o kadar sana tutkulu ve aþk tanrýsýnýn oklarýný yetiþtiremeyeceði kadar soluksuz.
ilhanaþýcý/aðustosikibinonbeþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.