Varsýn kerpiçten olsun neyleyim Kâþâneyi Hayatý paylaþacak bir eþ olsun içinde Marifet bulabilmek o gönlü þahaneyi Ruhumu aydýnlatan güneþ olsun içinde
Senin diye serseler önüme kehkeþaný Istemem yeter bana Gönlümün sitaresi Silinmez bir kitabe kalbimdeki niþan’ý Yolumun yoldaþýdýr canýmýn tek paresi
Koca bir ömre bedel, bir tek gülüþün Gülüm Acý tatlý Günler’de ayrýlmadý yolumuz Ayrýlýða neden çok, bize tek sebep; Ölüm Çiçeksiz kaldý ama kýrýlmadý dalýmýz
Kavlimizi bozmadan kýrk yýl geçti aradan Kibir denen illetten azade yüreðimiz Sevgi, saygý, sabýrla tezyin etmiþ Yaradan Aþk ile tutuþturduk sönmedi çeraðýmýz
Bu can emanet bize sahibi mutlak alýr An gelir hitam bulur ruhlar bedenden uçar Zamanla unutulur anýlar köhne kalýr O açmayan çiçekler belki mezarda açar
Mehmet NALBANT
Kýrk yýlýn anýsýna...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Nalbant Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.