YABAN GÜLÜ
Yaban gülü gibisin kokun sarmýþ yöreyi
Duyan herkes soruyor kaderdeki karayý
Ben kesmedim zamaný ben vermedim süreyi
Sol yanýma dert çöktü derunumda yanan har
Bin bir çiçek denk deðil kýrda açan sümbülüm
Sen ne desen razýyým sitem etsen kabulüm
Leblerinden bal damlar dudu dilli bülbülüm
Kanma yaban sözüne vazgeçilmezimsin yar
Dað bayýr dolaþarak izin sürüp bulayým
Yollardaki dikeni elim ile yolayým
Zemheride ayazda sarýl senin olayým
Üþütüyor bedeni yüreðime yaðan kar
Beraber solsun yüzüm güz gelip de çatýnca
Hazan ayýramazmýþ gönlü gönle katýnca
Kara toprak bir alsýn teneþire yatýnca
Ölümsüzdür sevdalar sevdanla ruhumu sar
Uçalým ötelere rahmet yaðsýn bürüsün
Býrak kalsýn cesetler toprak olsun çürüsün
Kanatlansýn ruhumuz aþka doðru yürüsün
Ardýmýzdan duyanlar durup aðlasýn zar zar
‘’Bozkýr-i kýþa düþtün kýr çiçeði bulunmaz
Kafdaðý yurdu derler nerededir bilinmez
Giden gelmez daðlarý gitmek var da gelinmez’’
Diyenler diye dursun bu can feda bana sor
Adnan SÝVRÝ /BOZKIR’Ý 12.08.2015