Dedim ki; ya yaðlý urganý geçir boynuma Hasret rüzgârýnýn gücüyle düþür sandalyemi Öldür gözlerinde, sonsuzluk âlemine Ya da bütün özlemlerinle sarýl boynuma Yas kokan gönlümün bitsin matemi.
Gülen gözlerindeki ýþýltýyý ver karanlýklarýma Güneþim olsun Yüreðinin sýcaklýðýný da kat ayazlarýma Baharým olsun Teninin kokusuna doymuþ al yazmalarýný Ellerinle sar iyileþmez yaralarýma ki Doktorum olsun Þifâ bulsun marazlarým Ýçindeki bütün güzel renkleri de kat Öksüz ve yetim kalmýþ kirli beyazlarýma. Gökkuþaðým olsun.
Ýþte böyle ey sevgili! Efkarlarýmý yükleyince dilekçemin beyazlýðýna, Yüzündeki tebessümler ellerime düþer. Eskiyen yüzümün bakma kadersiz ayazlýðýna, Sevginin Leyla’ya hasreti Kays’ýn içinde piþer. Metin HANLIOGLU Sosyal Medyada Paylaşın:
metin HANLIOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.