ÖĞRETMEN SİNAN

Aç göz çaðda viran baðda bir fidan,
Yýktý bendi zoru yendi genç Sinan…
Umut aðda kýzgýn yaðda gün zindan,
Çýktý kendi aþtý fendi gör inan…

Emek verdi terler döktü hedefe,
Ýðne ile güller çizdi sedefe,
Akranlarý gönül verdi saz defe,
Göz nurunu yedi akrep yelkovan…

Yokluk sakýz düþmüyordu yakadan,
Uzak durdu yalan dolan cakadan,
Çeþme gezdi su almadý sakadan,
Azmi çelik sabrý derya bir civan…

Saygý duydu incitmedi bir kulu,
Ýlke etti güzel iþi makulü,
Günü geldi bitti artýk okulu,
Bekâr evde üç beþ tabak bir divan…

Cantekin der; Sinan þimdi öðretmen,
Dik dur yeðen çark insafsýz deðirmen,
Çocuk çiçek kendin gibi gör hemen,
Umut sende bilgin olsun þadýrvan…

Sosyal Medyada Paylaşın: