kör ol gözlerim uðradýðýn hezimeti mil çekerek kendine.
susan bülbülden sana ne neyin hesabýný soruyorsun gül olmadýn ki onun gözünde uzanan elleri habersizce yakan yalnýzlýklar bahçesinde ýsýrgan otuydun sadece sesine vurgundun en çok bülbülün boynunu bükerek bir köþede üvey evlat gibi çökmüþtün ocaðýnýn kenarýna ellerin barut karasý daha önce de vurmuþtun sahipsiz sevdalarý meþru müdafaydý hapis yemedin ama vicdanýn hep topal kaldý.
aslýnda duymazdý seni öyle sessiz adýmlarýn vardý ki karýnca misali ezildin ayaklar altýnda gýký bile çýkmadý son nefesini üflerken yüzüne hafif bir meltem sandý eliyle saçýný düzeltirken tuhaf bir tebessüm dudaðýnda göç etmeye geç kalmýþ bir kýrlangýca el ettin o bile dönüp bakmýþtý sararan suratýna.
feryat figan daðlarýn sisli yanlarý çiçek açmýþ yanlarýndan soðudum ellerim üþürken sen görmedin ne de olsa bir guguk kuþunun histerik aðlamalarýyým duvarýnda zaman çaldýkça seni benden titriyorum.
gece yýldýzlý libasýný soyunuyor çýrýlçýplak güne hazýr ben sensizliðe hala hazýr deðilim ölümün kahverengi toprak kokusu burnumda ýsýrgan otu olmak seçimim deðildi iþe yaramaz diye yakýyor diye vuracaklar boynumu..
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.