bu bir intihar mektubudur
ve seni özlemiþim,
nefessiz, yaþamsýz, sessiz
ve vurulmuþum,
ve intihar etmiþim gözlerinde,
seni bütün ölümlerde yaþamýþým,
yüreðine vurulmuþum,
sevdana düþmüþüm,
ve yüreðini yüreðime sar sevdiðim,
yüreðimde yaþadýðýna inanayým,
inanayým yaþadýðýma.
dicle sussun,
fýrat utansýn,
sevdamýz karþýsýnda.
ölüm,
ölüm ne utanç verici deðil mi ?
deðil mi ? sevdiðim.
sevdaya ölmek,
yüreðe susmak,
ah birde vicdana yenilmek,
ne utanç verici deðil mi ? sevdiðim.
ve yine sen varsýn,
bu yasaklý þehrin kaldýrýmlarýnda,
belki denize sýfýr deðil umutlarýmýz,
ama göðü kucaklayarak,
maviye sevdalanmýþ yüreðimiz.
ve öyle susuyoruz,
ve öyle cinayete kurban gidiyoruz,
ve öyle yasaklý yaþýyoruz.
öyle ölüyoruz iþte.
bu bir intihar mektubudur,
yokluðunda yüreðime susmayý öðretemedim.
sevdim, özledim, bekledim
gelmedin, gelmedin, gelmedin
ibrahim dalkýlýç
10/08/2015
23:15 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.