Yetiþ... Artýk geç kalma Sabýr yordu, umutlar soldu Cefa ve çile her yolun baþýnda beni buldu Elimi açsam, ruhumun hicran damlalarýný býraksam Sahranýn en müstesna lahzasýnda umutlarýmý bir bir yoklasam Gönlümün en mahzun anýnda ve gözyaþlarýmla sahibime yakarsam Bilmem ki duyar mýsýn, imdat etmek için anar mýsýn, figanýma yaren çýkar mýsýn?
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.