Sen Ben Her Şey Yalan
Uzun zaman oldu gözlerimden göçüp gideli
Lal yüreðimin fýrtýnasýnda esip geceli
Kime sorduysam ,ömrümün son demini
Al ateþi bas üstüne, unut dediler
Kýrýk bir tebessüm dudaðýmda boyun büküyor
Dilimin usunda kor taneleri donuyor sanki,
Hiçbir þiir kabul etmiyor denizimde boðulmayý
Yokluðunun ortasýnda mý yoksa ötesin-demiyim
Belkide yalnýzlýk deðildi bendeki
Ýki ucu körelmiþ gözler benim deðildi
Ben bende deðildim belkide
Bir uçurumun kenarýna diz çökmüþ
Ne yeryüzündeki o mavi artýk mavi
Nede gökyüzündeki asuman maviden mavi
Ýçime çöken o zifiri karanlýk muamma
Ne bir ýþýk nede bir kývýlcým var ufukta
Sol yaným yumruðunu öyle bir indiriyor ki
Tuzla buz oluyor, günler, aylar, yýlar ve saatler
Hýçkýrýklar takýlýyor umutlarýn boðazýna
Ve geceye asýyorum düþlerimi kör düðüm ile
Bu ayrýlýk bizi mi eskitti
Biz diye beslediðim biz-sizliði mi
Ýçimiz dýþýmýz yalanla sývanmýþ
O Gözlerimizdeki bakýþlar
Ömrümüze zincir vurduðumuz
Seni sevdiðim
Beni sevdiðin
Sen
Ben
Hepsi ,yalan
... Yalan
Remziye ÇELÝK
08.08.2014 Saat 02.44
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.