Süt beyaz yapraða düþerken halim, Ben seni söyleyim, sen de beni yaz. Ömrümden sökülen saatler zalim, Ben seni söyleyim sen de beni yaz.
Dudaktan dökülen sözlerin özü, Goncadan gelince güldürür yüzü, Ýnciden kalemle çiz dizi dizi. Ben seni söyleyim, sen de beni yaz.
Tualime dokun renklerim gülsün, Bâde þerbetiyle ruhsatým gelsin, Misk i amber gibi kaleme dolsun, Ben seni söyleyim, sen de beni yaz.
Bitmeyen çilemi parçala gitsin, Vuslat güneþiyle bu hasret bitsin, Ölmeden bir lahza carýma yetsin, Ben seni söyleyim, sen de beni yaz.
Gecelerim uzun mevsimim kýþtan, Bahara yetiþtir beni en baþtan, Hattýný resmeyle o hilal kaþtan, Ben seni söyleyim, sen de beni yaz.
Ýçimden geçeni söylesem bitmez, Sevdamý yazmaya kalemler yetmez, Daðýmýn dumaný niye hiç gitmez, Ben seni söyleyim, sen de beni yaz. Metin HANLIOÐLU- SÝVAS Sosyal Medyada Paylaşın:
metin HANLIOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.