Aklýmý baþtan alýr bir içimi busenin Göðe kanat açarým seni gördüðüm zaman Bilmem özelliðin mi, huyun mudur bu senin? Mutluluktan uçarým seni gördüðüm zaman.
Sevdiðim bir þarkýyý ansýzýn duymuþ gibi Kalbim sanki kalbinin ritmine uymuþ gibi Tanrý’nýn bu dünyada þanslý kuluymuþ gibi Tebessümler saçarým seni gördüðüm zaman.
Bir köþeden ansýzýn karþýma çýkýþýna Delice tutulurum esrarlý bakýþýna Sürüklenir giderim su gibi akýþýna Görsen nasýl naçarým seni gördüðüm zaman.
Ne bir kederim olur ne gözümden yaþ damlar Ýçimde bir sevinçle sokaklarý adýmlar Yýldýzlara bakarak mutluluðu yudumlar Kana kana içerim seni gördüðüm zaman.
Ayaklarýmý serin sulara sokmuþ gibi Öyle bir ferahlýk ki benzeri yokmuþ gibi Saçlarýnda cennetten çiçekler kokmuþ gibi Ben kendimden geçerim seni gördüðüm zaman.
Deðiþmez töreleri duyururlar diye yar “Sevenler kavuþamaz” buyururlar diye yar Beni senden ederler, ayýrýrlar diye yar Herkesten kaçarým seni gördüðüm zaman. Seni gördüðüm zaman, seni gördüðüm zaman.
Hasan Hüseyin YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Hüseyin Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.