Utansın!
Türküyle kürdüyle, lazýyla çerkeziyle, zazasýyla abazasýyla,
Rengarenk taþlarýyla, bereketli topraklarýyla,
Gölleriyle Allah Allah diye coþkun akan dereleriyle,
Üç tarafý masmavi denizlerle kaplanmýþ olmasýyla,
Bu cennetimsi ülkemi ve þerefli atalarýmý sevmeyen utansýn!
Nur yüzlü nineleriyle, beli kamburlaþmýþ þerefli dedeleriyle,
Yedi düvele meydan okuyan asil atalarýyla,
Topraklarýnda metfun sahabeleri, nebileri ve peygamberleriyle,
Çocuklarýný her daim abdestli emziren elleri öpülesi anneleriyle,
Bu cennetimsi ülkemi ve þerefli atalarýmý sevmeyen utansýn!
Dostunu baþýna tac eden, yemeyip dostuna yediren, gözü gönlü tok insanlarýyla,
Tarihe mal olmuþ babayiðit ve delikanlýlarýyla,
Helalden baþkasýna asla ve asla tevessül etmeyenleriyle,
Dostluk ve kardeþlik adýna fedakarlýðýn her türlüsünü yapanlarýyla
Bu cennetimsi ülkemi ve þerefli atalarýmý sevmeyen utansýn!
Þeref ve namus abidesi olmasýyla, sözüne sadýklýðý, ahde vefalýlýðýyla,
Yerin göðün sahibi þaný yüce Yaradan’a ihlaslý kulluðuyla,
Hak ile batýlý aþk ve þevkle birbirinden ayýrmasýyla,
Kimsesiz dul ve yetimlerin garip gurabýn yanýnda olmasýyla,
Bu cennetimsi ülkemi ve atalarýmý sevmeyen utansýn!
Atalarýnýn kemiklerini sýzlatmayanlarýyla,
Birbirinden güzel helal nimetleri bulduðunda þýmarmayanlarýyla,
Hayýr ve hasenatlar yarýþýnda kühaylanlar gibi koþmalarýyla,
Saygý ve sevgide muhabbet fedailiði yapanlarýyla,
Bu cennetimsi ülkemi ve þerefli atalarýmý sevmeyen utansýn!
Allah korkusuyla yaþayýp için için aðlayanlarýyla,
Dostlarýnýn sýkýntý ve tasalarý olduðunda caný gönülden baðýrlarýna basmalarýyla,
Yüce Allah’a sokak sokak cadde cadde kulluk tasmasýyla içtimai hayatta yol almalarýyla
Çarþý pazar caný gönülden muhabbet dellalýðý yapmalaryla
Bu cennetimsi ülkemi ve þerefli atalarýmý sevmeyen utansýn!
Viyana kapýlarýna kadar at sýrtýnda kelamullah için bin bir meþakkatleri göðüslemeleriyle,
Sadece ve sadece rýza-i Lillah için þirin uykularýndan feragat etmeleriyle,
Çocuklarýna anlamý birbirinden güzel manidar isimler býrakmalarýyla,
Onlarý en mükemmel terbiye ve hayalý yetiþtirmeleriyle,
Bu cennetimsi ülkemi ve þerefli atalarýmý sevmeyen utansýn!
Dünya nimetlerini acýlaþtýran ölümü çok sýk tefekkür etmeleriyle
Gönüllerde yedi veren muhammedi gül olup bitmeleriyle
Fikri güzel bir neslin yetiþmesine çok çaba ve gayret göstermeleriyle
Rengini þehitlerimizin kanýndan alan bayraðýmýzý en yükseklerde dalgalanmasýyla
Bu cennetimsi ülkemi ve þerefli atalarýmý sevmeyen utansýn!
Yunus Emre, Karacaoðlan, Pir Sultan abdal, Aþýk Veysel ve Fuzulisiyle,
Peygamber efendimizin müjdelediði Ýstanbul’u fetheden Komutan Fatih Sultan Mehmet’iyle
Cami köþelerinde güvercinlere yuva yapmalarýyla, sadaka-i cariyeye çok önem vermeleriyle
Fakir zengin ayýrýmý yapmadan, tebasýnýn gönlünde en muhkem tahtý kurmalarýyla
Bu cennetimsi ülkemi ve þerefli atalarýmý sevmeyen utansýn!
07/Aðustos 2015
Ýbrahim Halil DEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.