seni sevmek
Seni sevmek,
Öyle masumca,
Öyle yýlmadan,
Öyle direnerek yokluðuna.
Bir sabah uykusundan uyanmadan,
Bir serçenin gökyüzünü sahiplenmesi gibi.
Ve bir papatya yapraðýna sarýlarak,
Ve bir çocuðun yanaklarýndan öper gibi,
Ve bir deniz mavisinde kalarak umutlarýn.
Ve bir zindan da,
Ve bir daðýn zirvesinde,
Özgürlüðü mýrýldanýrken dudaklarýn,
Dudaklarýndan, yüreðimle öper gibi.
Seni sevmek,
Yokluðuna sarýlmak,
Ve bir rüzgarý içine çekmek,
Ve nefesin kesilirken,
Yeniden nefes almak gibi.
Kýrk yýl mapusta kalmak gibi,
Aðýr bir yük gibi seni özlemek,
Çocukluðunu özler gibi,
Bir elinde uçurtmasý,
Bir elinde balonu ile,
Koþmak kýrlarda,
Ve bir papatya nesli tükenmeden,
Son yapraðýný göz yaþlarýnla sulamak,
Yeni doðan bir çocuðun,
Annesinin göðsünü emer gibi,
Ve saçlarýndan öpen annesini kýskanarak,
Yavru bir serçenin,
Hayata ilk tutunmasý gibi.
Seni sevmek,
Yaþamý kucaklamak gibi sevgilim.
Seni sevmek,
Öyle masumca,
Öyle yýlmadan,
Öyle direnerek yokluðuna.
Ýbrahim Dalkýlýç
08/08/2015
22:30 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.