Ay Işığı
Ay doðar, þavký vurur, þenlendirir geceyi,
Kaldýrýr gül yüzünden, hüzün rengi peçeyi.
Umut dolu hâleler, sarmalar bedenleri,
Bir tatlý naðme eyler, dillerdeki heceyi.
Sanki sabah yelinin müjdeli fýsýltýsý,
Onunla alevlenir, gözlerin parýltýsý.
Daðýtýr bulutlarý, aydýnlanýr ufkumuz,
Akarken gönlümüze, billurdan ýþýltýsý.
Kuru pýnarlar dahi, çaðlar da aþka gelir,
Etekleri zil çalan, yýldýzlar raksa gelir.
Bir sihirli el gibi, dokunur dünyamýza,
Hazan mevsimi bile, göze bir baþka gelir.
Ay doðar, þavký vurur, güllere nazar eyler,
Dala konan bülbüle gülþeni pazar eyler,
Eser bir deli rüzgâr, Hulusi’nin baðrýna,
Alýp ele kalemi, bu hali yazar eyler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.