Bileğinde Çözüldü İpler

Arzu merak sarmýþ,yaþý ilerlemiþ.
Sýdk ile Rabbinden bir çocuk dilemiþ.
Yaradan dan asla ümidini kesmemiþ.
Oðlan verirsen,kurban ederim demiþ.

‘Nezrini yerine getir.’bu Allah’ýn hitabýdýr.
Hikmetinden sual olmaz, neden tekrarlatýr?
Gördüðü yer,mukaddes diyar,kutsal topraktýr.
Sen ahde vefa eyle,gördüðün rüya haktýr.

Bu ne gündür,peygamber oðlunu kurban eder.
Ýsmail korktu,babacýðým bu dað niçin titrer.
Allah’ýn her þeye gücü yeter, ne dilerse diler.
Sürünesice þeytan, arkalarýndan gider.

Emre uymaktan aklýna bir þey gelmez.
Ýçinde imandan baþka bir duygu hissetmez.
Rabbine teslimiyetten baþkasýný düþünmez.
Mutlak itaat ki,ürpermez,incilmez,üzülmez.

Ey oðulcuðum! Ne olur bir düþün, ne dersin?
Emrolunduðunu yap,sabredenlerden göreceksin.
Acýma duygun galebe gelirse,yerine getiremezsin.
Davran ver bir karar,çünkü babam ve peygambersin

Dost dostun canýný alýr mý? erenler yarenler.
Lütuf ve keremiyle çözüldü,bileðinde ki ipler.
Allah Ýsmail’e bedel, koç ihsan eyler.
Hakkýn iltifatýna,ins ve cin bayram eder.

Ey þanlý peygamber, nesiller boyu anýlaçaksýn.
Rüyayý tasdik ettin, durup duraksamaksýzýn.
Ta ezelden yazýlmýþ hükme, mührünü bastýn.
Müminlerin engin gönlünde yaþayaçaksýn.

Mekke / Mina / 1980

Ali Kýlýç Kakiz
Sosyal Medyada Paylaşın: