Elinin arkasýnda nefret duruyordu Gözlerinle bana bakarken Elindeki nefret gözlerinde okunuyordu Elinde kan damlarken yere Acýdan deðil gönlümdeki sevginin gülümsemesi Seni acýdan kývrandýrýyordu
Dert ekerken yola Bende sevgi ekiyordum Sevgiye hesap veremediðin için Yenemediðini için Nefretin ile kuduruyordun
Nihayetinde emeline ulaþamadýn Yandýn kavruldun Sevgi çiçekleri açarken gönüllerde Sen kendi karanlýðýnda boðuldun Yok oldun Mehmet Aluç (Kul Mehmet)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.