Ömrüm Bahar İken Gel Yüzümdeki Gülücük Tükenmeden

Zifiri, karanlýk bir gecenin
Tam ortasýndayým...
Saat üçü çoktan geçmiþ
Beynimde zonkluyor elveda deðiþin..


Gözlerim de Þimþekler þakýyor...
Yaþamýn, salýncaðýndan düþüyorum
Ben senin ölmeni deðil ki istediðim
Bir yudum can suyuma ihtiyacým vardý...
Çok bir þey istememiþtim ki senden
Benim, yanýmda olmalýydýn
Kale gibi sapa saðlam dimdik,,, ki
Devril-meyeyim ..


Yýllardýr, karanlýk odamda seni bekledim
Ha, gelir de gelir derken
Saçlarýma düþtü aklar ...
Senden hiç ses yok...
Ne ? bu... öldün mü kaldýn mý ?
Bilmiyorum...



Uzaklardan, salla bana beyaz mendil...
Ýnan ki!!! kalbim... seni hissedecek...
Kalp atýþlarým bile hýzlanacak...
Sahipsizim, buralarda...
Kimseye, bir þey söyleyemiyorum...
Seni, sormasýn istiyorum...
Ne ? cevap vereceðimi
Bilmiyorum ki..



Giydim, üzerime ateþten bir gömlek...
Çýkaramýyorum...
Hasret, denizi yüreðimi daðlýyor
Çýkmaz sokakta koyboldum ki ben...
Boynum bükük kaldý
Kalbim kýrýk...



Þayet ; gelirsen eðer...
Vardý ya aðacýmýz...
Hani isimlerimizi kazýmýþtýk...
Beraberce... yan yana
Hatýrlýyor musun ? peki
Seni orada bekleyeceðim...



Canlý mý? yoksa ölümü
Ýþte bunu bilemiyorum...
Hala yüreðim senin için
Çarpýyor... deli deli..
Ýlk gün ki gibi...
Verdiðin, sözleri sakýn unutma sakýn
Ömrüm, bahar iken gel...
Yüzümdeki gülücük tükenmeden...


5.8.2015
Aslý Gül
Sosyal Medyada Paylaşın: