İSİMSİZ BİR MEZAR TAŞI
Dudaklarýmda sessiz vedalar biriktirdim
Demir parmaklýklarla örülmüþ taþ duvarlarda.
Bilmem kaç geceyi yaktým
kac ayrýlýktan içtim
Sabahý bile olmayan zifiri aydýnlýkta
Dönüþü olmayan bir yolcuyum
Akýn kara’ya karýþtýðý yitik zamanlarda
Aðýr kanamalý artýk duygular
Merhemi yoktur dikiþ tutmaz sancýlar
Çay karasý gözlerin geceyi aydýnlatýrken bir mum alevinde
Kimsesiz yolculuklar yapardým
Tabelasý bile olmayan kalbindeki yasak kent’e
Þiirler yazardým sana mürekkepten yoksun bir kalemle
Aþk dönümü vuslatlara sarardým hüznümü
Dilsiz cýðlýklar yükselirdi kimsesizliðimin kýyýlarýndan
Sabýr çiçekleri ekerdim uçurumun kenarlarýna
Sahipsiz düþler kurardým
Umudun olmadýðý adaletsiz þehirlerde
Artýk suskun düþler kuruyorum mahkum yüreðimde
Örselenmiþ duygularým þimdi bir ayrýlýk seferinde
Hani güneþ açardý ben gülerken gamzelerimde
Hani gökkuþaðýydý ya her þeyin rengi
Sormuyorum artýk hiç bir þeyi
Anladým ki siyahmýþ gökyüzünün bile rengi
Yakamoz þiirler büyüttüm incitilmiþ yüreðimin kuytusunda
Dünden kalma vuslatlar biriktirdim bir kapý arkasýnda
Þimdi hayal kýrýklarý dolduruyorum avuçlarýma
isimsiz bir mezar taþýyým artýk yok olan bir ömrün kýyýsýnda..
BAHATTÝN DELÝCE
( Þiirime yorumuyla renk katan Volkan Kaya abiye en içten teþekkürlerimle.. )
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bahattin Delice Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.