Namert gönlüm

Ölmeden aðladým cenazem için
Azrail gelmeden ecel ben oldum
Abdestsiz yuðladým kefenim biçin
Küfür düþmez dilde tamuyu kýldým

Tavafsýz geçirdim gönlümü yerde
Aklýmda isyaným geçerim serde
Bâtýni zahiri çekildi perde
Ömrümün içinde ömürden yýldým

Ben bendeki caný bir ben bilmedim
Dertler meze olmuþ vara dilmedim
Dökülen gözyaþým ele silmedim
Canýmý tenimden rýzasýz çaldým

Ýnsanlýða yönüm tersine döndü
Yaralar azýnca dermaným sindi
Katmer katmer olup dert yüküm bindi
Destursuz ocaða hýþýmla daldým

Ýyilik mi dersin çamura yattý
Sevabýn aksine günaha battý
Aþkýn kadehine aðýlar kattý
Selamsýz sabaha nefreti saldým

Caneli´nin namert olunca gönlü
Gerçeði ararken bulunca gönlü
Benliðinden ýrak dalýnca gönlü
Bin bir musibetten geriye puldum

Sosyal Medyada Paylaşın: