TAKVİM YAPRAKLARI

Takvim yapraklarý düþerken yere,
Ömrümüzden günler, geçti nafile.
Sevdamýz dillerden düþmüþ bir kere.
Sevði kervanlarý, geçti kafile.
Göklerden melekler, indi saf’ile.

Zamanla birlikte, takvimler çýktý.
Saat ve saniye, canýndan býktý.
Geceyi gündüze katýp da yýktý.
Dalýndan bir yaprak, düþtü yerlere.
Yükseldi ruhumuz, yerden göklere.

Takvimler zamanla, eritti bizi.
Çürüttü bedeni, kýrdýrdý dizi.
Ýnanki bir günde, götürür sizi.
Sakýn aldanmayýn, dünya aþkýna.
Dönderir vallahi bir gün þaþkýna.

Bir takvim yapraðý, aldý götürdü.
Gençligimi benden, alýp bitirdi.
Aklýmý baþýma, yeni getirdi.
Düþmeyin yapraklar, durun öylece.
Ömür dediðin þey, bitti böylece.

Ruhlarla birlikte, bir yaprak düþtü.
O yaprak altýnda, bedenler piþti.
Bir de baktýk ömür, ne çabuk geçti.
Düþmeyin yerlere, durun yapraklar.
Ýndiler yarýya, bütün bayraklar.

Galu bela denen, ruhlar ýraktan.
Ýbret al kardaþým, düþen yapraktan.
Derebeyim aslýn kara topraktan.
Takvimler herkesi çiðnedi yuttu.
Kimler kaldý burda, kimi unuttu.


Ali Dere ( Derebey )

Sosyal Medyada Paylaşın: