Ey Sevgili

Yapraklar sararýnca dalda,
Gözler takýlýp kalýnca yolda,
Korkulan yaþanýr sonda,
Ey Sevgili. Ey Sevgili.

Ne zaman yol çekse, gözler,
Ne zaman tükense sözler,
Ne zaman kavrulsa özler.
Özlemede ise gönüller,
Bedenimde can gibi,
Damarýmdaki kan gibi,
Hasretin yakar beni.
Ey Sevgili. Ey Sevgili.

Þu halime bakarmýsýn?
Feryadýmý duyarmýsýn?
Gözyaþýmý silermisin?
Þaþýrmýþým bi kararým,
Garip halim bilirmisin?
Ey Sevgili. Ey Sevgili.

Ey sevgili, aþkým büyük,
Hayat oldu, inan ki yük,
Garip kaldým, boynum bükük,
Ey Sevgili. Ey Sevgili.

Vazifen bize rehperlik.
En büyük korkum sensizlik.

Ötelerde sana varmak,
Varýp ta elinden tutmak,
Muradýmdýr son nefeste,
Senden uzak þu hayatta,
Kesilmiþ bütün yollarým,
Sanki tutsaðým kafeste.
Ey Sevgili. Ey Sevgili.

Yanýyorum için için,
Bu hasretim bitmez niçin.
Gönlüm aþkýna düþeli.
Yanarým mecnun misali
Ey Sevgili. Ey Sevgili.

Necdet EREM
Sosyal Medyada Paylaşın: