Þu düþünceler yokmu Ýnsaný kör kuyulara götürür Biri seslenmedikçe, Kendisini oralarda unutur.
Bazen kendini unutursun Çok derin düþününce Hele ki, o düþünce seni çok üzmüþse, Acýrlar senin ruh haline.
Bazen düþünce insana iyi gelir Ama aþýrý olunca, Psikolojikmen gerilir Ya dogruya ulaþýr engelleri yýkar, Yada yanlýþa kapýlýr Yaktýðý atesle kendisini yakar....
Sosyal Medyada Paylaşın:
sedat demir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.