Dört tekerim olmuþ kepçe, Alt üst ettim, Ýstanbul’u Bugün.
Karýnca gibi, Ýnsanlar gördüm.
Þaþýrdým...
Hepsi bir baþka yöne gidiyordu, Bir telaþ içinde.
Bilmediðim, yollardan geçtim Kayboldum.
Taþýnda, topraðýnda Bir hikmet vardý elbette.
Bir karýþ, boya gördüm Kiminin suratýnda. Bana bakýyorlardý, Burnum yapýþmýþtý, Buðulu cama.
Moda sahilindeyim, Para pul, yetmezdi keza buralara.
Þans gülmüþmüydü bazýlarýna?
Tam da inanmýþken buna,
Yokuþ aþaðý, Elinde sigarasý, Solmuþ çiçekli pijamasý, Sýrtýnda inceden hýrkasý, Bir zamanlarýn salon kadýný, Þimdinin adý lazým olmayaný, Göz açýp kapayýncaya kadar, Gitti kendi bilinmezliðine.
Sarsýldým...
Sevemedim seni Ýstanbul yine.
Aklým oyunlar kursun, Adý mutluluk olsun Dedim,
Hatta görmezden geldim, Yanýndan geçtiðimiz, Yere çökmüþ, Bir zamanlarýn býçkýn delikanlýsýný.
Apýþ arasýnda kocaman dünyasý, Umursamýyor mu? Dal taþak ya orasý.
Utandým...
Senden Ýstanbul.
Utandým... Sevemedim seni yine.
H. Çiðdem Deniz. ÞÝÝRBAZ... Sosyal Medyada Paylaşın:
H. Çiğdem ŞİİRBAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.