Sessizce... Bitkin bir halde yatýyordu Yýllarýn yorgunluðu her halinde aþikârdý Artýk ümitleri yavaþ yavaþ solmaya yüz tuttuðu belliydi Derman olmak, deva sunmak, umutlarýna bir çare olmak için Yanýna oturdum, ellerini tutum, þaþkýn bir vaziyette gözlerime bakýyor Ve hatta nereden tanýyorum diye kendi kendine sorular sorarak sýkýlýyordu Bir ömrün, kimsesizliðin, garipliðin, aczi yetin ruhunda açtýðý derin yaralarla aðlýyordu Bey amca dedim, ellerimi sýktý, baþýný öne eðerek halsiz bir þekilde hýçkýrmaya baþlamýþtý
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.