Yürürken...
Yürürken bakarým sadece önüme
Umut baðlamam iyi veya kötü geçmiþ dünüme
Ben yaþadýkça önem vermem
Bu üç günlük fani dünyadaki sýfat ve ünüme
Yürürken dönüp bakmam arkama
Yüreðime saplansa bile en paslý kama
Üzülmem tam aksine mutlu olurum
Vurulsa bile gömleðime envai türlü yama
Yürürken bakmam havaya
Husumetin her türlüsünü býrakýrým kýzgýn tavaya
Sadece çok önem veririm
Ýnsaný Rahmana ulaþtýran davaya.
Yürürken bakmam saðýma soluma
Keseler dolusu altýnlar atýlmýþ olsa bile yoluma
Ben doðruluktan vazgeçmem asla
Kelepçeler vursalar bile koluma
Yürürken zikrederim þaný yüce Allah’ý
Çýkarmam baþýmdan rahmani külahý
Bu üç günlük fani dünyada almamak gerek
Canlý mahlukatýn en þereflisi olan insanýn vebal ve ahýný
Yürürken bile tefekkür ederim ölümü
Aþk ve þevkle þakýtsýn Allah bülbülümü
Dua ve niyaz ederim caný gönülden
Hazan gelmeden soldurmasýn yerin göðün sahibi gülümü
Yürürken düþünürüm derinden akýbetimi
Nimetleri acýlaþtýran ölüm sarartýr benzimi betimi
Adýný bildiðim bilmediðim haþereler
Büyük bir iþtahla yiyecek bedenimdeki etimi.
Yürürken iþin kolayýna kaçmadan vicdanýmýn sesini dinlerim
Kuþ tüyü yataklarda olsam bile için için inlerim
Ýstesem de istemesem de gideceðim yer belli olduðu için
Mesut bahtiyar etmez beni dünyadaki zenginliklerim
03/ Aðustos/ 2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.