SON-THE END.!
Þairim ben.
Yeni doðmuþ bebeðin gýdýsý gibidir
Bembeyaz düþlerim.
Süt kokusunda
Bir kaç mýsra, Ýmgelerle bezenmiþ
Bir kaç da uyak
Hep maviye boyandýðým.
Yeri gelmiþken bu günlerde
Dur hele;
Önce
Taþý gediðine bir koy/ak.!
Sen’ki,
Bir "baþ çalan"sýn.
Hayata ve insanlýða fayda deðil
Yalnýzca acý ve ölüm saçarsýn!
Oysa ki
Dünya ve medeniyet yedi renk
Rengarenk
Renk-ahenk!
Çünkü biz Halk’ýz!
Ýnsanlýk tarihi boyunca hep vardýk,
Varýz!
Ölüm dediðin ne ki;
Ömrün koridorunda hep o meçhul basamak.
Hep son ayrýlýk senfonisidir kalemimde,
Aþk ve yaþamak’sa su gibidir gönlümde.
Katýðým ve azýðým gibi vefam’la beraber
Ölüm de hiç eksilmedi ki
Heybemde.
Bir de,
Asýlan,
Yakýlan
Ve kahpece vurulup düþen, ölümsüzleþen
Direngen ve onurlu her isimde
Her dem’de
Pir Sultan da
Bedrettin de
Börklüce’sinde
Ve nice, nicesinde
Ölmez bir aðaç gibi yeniden betimlenir bende
Çiçeðe durur topraðým tohumum.
Binlerce çiçek yeþerir gülan’ým da,
Yiðit kýzlarým
Binlerce oðulum.
Bir türlü anlamaz devletlû cellat
Binlerce bedeni öldürür ezersin de;
Bir fikri hiç bir tabuta sýðdýramazsýn.
Sen
Bu çaðda
Bu yapýyla ne daim
Ne de kaim olamazsýn.
Yalnýz ve yalnýzca
Zalim olursun zalim.!
Zaman,
Hep geniþ bir sabýrla içirir
Çeliðe suyunu
Baþýna yýkýlýnca saltanatýn sarayýn
Anlarsýn elbet, sen de anlarsýn
Bu devrimci ve kadim Halkýn
Aðulardan süzülmüþ
Sabýrla damýtýlmýþ
Baldan tatlý öfkesini
Huyunu
Suyunu..
Ýþte tam o an hatýrlayacaksýn
Ýhtirasýn, kindarlýðýn ve açgözlülüðün
Tad vermeyecek
Tatlandýramayacak artýk
Yýlan dilinin pasýný.
Aktýrdýðýn gözyaþlarýnýn tuzu
Nafile bir piþmanlýkla yakacak, yakacak
Yakacak kara vicdanýn’ýn boþluðunu
Anlayacak
Anlayacaksýn elbet
Padiþah falan deðil;
Para’nýn,
Kendi hýrsýnýn
Ve hastalýklý ruhunun
Eli kanlý piyonu olduðunu.
Yani;
Binlerce mazlumun kanýyla ve canýyla
Deriiin mi derin
Ve kendin kazdýn
Tarihin çöplüðündeki
Karanlýk kuyunu....
02/03:08:2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.