SENİNLE GÜLSÜN
Gelmesin baharlar açmasýn çiçek
Sen gönlümde açan gonca bir gülsün
Doldur aþk badesin birlikte içek ...
Ömür kat ömrüme seninle gülsün
Ben hiç erimeyen daðda ki kardým
Doðdun güneþ gibi eriyip bittim
Bilseler bulunmaz sevgili yardým
Yýllarca kendime hep zulüm ettim
Zehrettim hayatý kendi kendime
Sevemedim seni görene kadar
Deðmedi kimsenin eli elime
Kim görse yoluna adaklar adar
Tanýsaydým keþke çok önce seni
Divaneye döndüm aþkýnla gülüm
Götürdün alýpta bendense beni
Sensizlikse artýk bana bir ölüm
Goncasý kalbimin solmayan gülü
Kaç bahar geçirdim sensiz ah bilsen
Þu bedenim varya ölüydü ölü
Bir ömür benimle her yere gelsen
Gündüz yanýmda ol gece rüyamda
Hiç bitmesin bu aþk bir ömür sürsün
Ayrýlma yanýmdan hep ol yanýmda
Sana olan aþkým herkesler görsün
Düþüversek dile çýksa adýmýz
Yine de yazarým þiirler sana
Bozamaz hiç kimse bizim tadýmýz
Doldurdum badeyi iç kana kana
02 / 08 / 2015
T.C Orhan TAMTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.