Sonunu bir türlü göremediðim Hep ayný rüyanýn içindeyim. Önce; Gizli kalmýþ korkularým uyanmaya baþlýyor En ufak bir ýþýk dahi olmayan Karanlýðýn içinde. Hafif bir ürperti sarmalarken bedenimi Sessiz çýðlýklarým birikiyor dudaklarýmda. Hey kimse yok mu diyorum Kimse yok mu sesimi duyan? En ufak bir çýt yok Garip bir sessizlik hüküm sürüyor gecede. Herkes rahat uykusunda Pembe düþlerinde de… Sadece bir ben miyim Çýkmazdaki bu karanlýðýn içinde. Boþlukta asýlý kalan Sorularýn cevaplarýysa hep bende. Bunlarýn hepsi bir rüya Gözlerimi açtýðýmda Geçecek bu korkular, Aydýnlanacak ufuklar biliyorum. Büyük bir sabýr ile Kurumuþ yapraklarýn içinde Ýlkbaharý bekliyorum. E. YAVUZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Emine Yavuz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.