Ýçindeydim yokluðun, tamda içinde,
Ortasýndamýydým, bilmiyorum ama yoktum,
Dokundum ve farkýna vardým varlýðýmýn,
Kapalýydý gözlerim göremiyordum,
Sonralarý hiç anlam veremediðim sesler duydum,
Sonra açýldý gözlerim..
Varlýðýn ve varlýðýmýn temaþasýyla yeniden doðdum,
Acziyetimi acizliðimle gördüm,
Ayaklarým vardý ama yürüyemiyordum,
Bana sesleniyorlardý ama onlarý tanýmýyordum,
Aslýnda ben kendimi de tanýmýyordum,
Onlar bana bir isim taktýlar,
Ve bende o isimle anýldým..
Bir geçmiþim yoktu,
Yaþadýkça, yaþadýklarým, geçmiþimi oluþturdu,
Artýk onlarsýz yarýnýmý düþünemiyordum,
Çünkü ben kendimi onlarla anlamlandýrmýþtým..
Önceleri amacým sadece hayatta kalmaktý,
Hayatta kalmanýn ne olduðunu da bilmiyordum aslýnda,
Sadece kötü hissediyordum kendimi, acýktýðýmda,
Onlar beni doyuruyorlardý,
Ve durmadan bana dokunuyorlardý,
Otuz iki diþin üstündeki et parçasýyla, sýrýtarak,
Bunun adý sevmekmiþ sonralarý öðrendim..
Dilim vardý ama onlar gibi konuþamýyordum,
Her yeni gördüðüm þey beni çok heyecanlandýrýyordu,
Adeta bir kaþif gibiydim,
Bu kelimeyi de daha yeni öðrendim,
Beyaz bir sývý içiyordum, uzun saçlý kadýndan,
Memesini emdiðim kadýn, annemmiþ,
Büyük sandýðým küçüçük dünyam, onun içindeymiþ,
Eve poþetlerle gelen o adam varya hani,
Bana oyuncaklar getiren ve bu benim oðlum diyen,
Ha iþte o adam da benim babammýþ,
Yavaþ yavaþ öðreniyordum,
Ama anlamadýðým bir þey vardý,
Ben nasýl olmuþtum, nereden gelmiþtim..
Ýþte bunu bir türlü anlayamýyordum,
Ama çokta umrumda deðildi,
Yeniden uyandýðým her gün bana çok heyecan veriyordu..
Artýk yürüyebiliyordum,
Ýlk söylediðim kelime anne olmuþtu,
Onlar bana çok gülmüþlerdi,
Ve beni çok seviyorlardý,
Bu sevgi karþýlýksýzdý ve ben bunu bilmiyordum..
Sevmek ne güzel birþeymiþ,
Ve o günlerde ne kadar da masum bir duyguydu,
Büyüyordum, büyüdükçe tanýdým, tanýdýkça öðrendim,
Herþeyi bilmek ve öðrenmek istiyordum,
Her gece uyumadan hayaller deryasýna dalýyordum,
Denizdeki bitmeyen dalgalar gibi,
Benim içimde ki arzu ve heyecan da bitmiyordu..
Çabucak büyümek istiyordum,
Büyük bir adam olmak,
Sözü dinlenen bir adam,
Sakal týraþý olan bir adam,
Araba sürebilen bir adam,
Ve evdeki kumandanýn tek sahibi olmak istiyordum,
Galiba çok þey istiyordum
Ya da o günlerde sahip olduklarýmýn deðerini bilememiþim..
Bu kaçýþýn adý ne olabilirdi?
Kazandýkça kaybettiklerim hangi sandýkta birikirdi?
Anladýkça anlamadýklarým,
Anladýkça aþýnýþým, parça parça,
Nereye dökülüyordum böyle?
Bu kalabalýklar arasýnda,
Neye eksik kalmýþtým?
Dünyaya çivilendiðimi sanmýþým,
Oysa ki ben gönlüm ile bir hanmýþým,
Menzile iþtiyaksýz bir yolcu olmak istemem,
Lakin unutuyorum, unutkaným,
Dalýyorum, aldanýyorum,
Bana yardým edin!
Tutun elimden,
Ben dünyayý böyle bilmezdim..